Աշխարհի ամենատարօրինակ խմիչքները
Մեզնից ոչ բոլորը ռիսկ կանեին փորձել այս յուրօրինակ խմիչքները։ Այսօր կպատմենք ձեզ դրանցից մի քանիսի մասին, գուցե հետագայում ճանապարհորդելիս որոշեք ու փորձեք դրանցից մի քանիսը, մեզ էլ պատմեք (բլոգի խմբագրությունը խիզախությամբ առանձնապես չի փայլում)։
Gilpin Family Whisky
Հիմա մտածում եք՝ պահ-պահ-պահ, սրանց տեսեք, դիտումներ ապահովելու համար «վախեցնում են» մեզ, իսկ իրենք վիսկիի ինչ-որ տեսակի մասին են գրում ընդամենը, էդ երբվանի՞ց վիսկին դարձավ վախենալու։
Բարձր ենք գնահատում ձեր խիզախությունը, բայց մի շտապեք դատել մեզ, և մի խաբնվեք այս գեղեցիկ անվանը։ Այս վիսկիի գլխավոր բաղադրիչը․․․երկրորդ տիպի շաքարային դիաբետ ունեցող մարդկանց մեզն է։ Չէ-չէ, խմած չենք։ Հա-հա, հաստատ խմած չենք ու լրիվ լուրջ ենք խոսում։
Գաղափարը ծնվել է բրիտանացի դիզայներ Ջեյմս Գլիպինի մտքում, կամ տվյալ դեպքում հավանաբար՝ միզուղիներում։ Չենք պատկերացնում՝ ինչու պիտի դիզայները մի գեղեցիկ օր արթնանա ու որոշի մեզից վիսկի ստանալ, բայց փաստորեն, աշխարհում նման մարդիկ ևս կան։ Դիզայները նշում է, որ այս մեզում հատուկ տեսակի շաքար կա, որը լավ է ազդում խմիչքի թմրեցման, «խմորման» վրա։
Դե, ամեն ինչ այդքան էլ վատ չէ։ Եթե դա ձեզ կմխիթարի՝ մեզը ֆիլտրում են։ Հետո ֆիլտրած հեղուկի մեջ ավելացնում են վիսկիի տարբեր տեսակներ։ Դիզայների խոսքով, հենց ֆիլտրված հեղուկն է վիսկիին առանձնահատուկ բույր ու հարուստ համ տալիս։ Ի դեպ, սա ընտանեկան բիզնես է, քանի որ սկզբում Գլիպինի տատիկն էր հանձնում իր մեզը, հիմա արդեն այլ «գործընկերներ» ունեն։
Այս վիսկին պատրաստում են միայն պատվերով, այն էժան խմիչքներից չէ, ու չեք հավատա, բայց բավական պահանջարկված է՝ մարդկանց որոշակի շերտերում։
Tsongsul (Ցոնգսուլ)
Այս բարդ արտասանությամբ գինին Կորեայում է ստեղծվել։ Դե իհարկե, տարօրինակ կլիներ, եթե այս ցուցակում կորեական ոչինչ չլիներ․ չէ՞ որ հենց նրանք են հայտնի ամենայուրօրինակ ուտեստներով ու, փաստորեն, նաև խմիչքներով։
Ցոնգսուլի բաղադրիչների թվարկումը սկզբում առանց «այլևայլությունների» է․ բուժիչ խոտեր, շաքարավազ, սպիրտ։ Հետո սկսում է ամենասյուռ հատվածը։ Այս ամենին ավելացնում են մինչև վեց տարեկան երեխաների կղանք։ Արդեն ես էլ չեմ հավատում, որ խմած չեմ, բայց եկեք խորը շունչ քաշենք ու շարունակենք։
Եվ այսպես։ Գինին փորձած մարդիկ տարակարծիք են մեկնաբանություններում։ Բայց հիմնականում փաստում են, որ այն քաղցրահամ է։ Երևի հենց դրա համար են Ցոնգսուլը մատուցում դեսերտի հետ։ Նաև որովհետև երեխաները սիրում են դեսերտ։
Ցոնգսուլը հետաքրքիր կերպով են պատրաստում։ Տաքացրած կավով փոսի մեջ լցնում են բոլոր բաղադրիչներն ու ավելացնում սպիրտ։ Գինին թրմվում է երեքից չորս ամիս։ Ասում են՝ այն լավ է ցավազրկում ու օգնում է արագ ապաքինմանը։
Խմիչք՝ մարդու կտրած մատով
Sourte Cocktail Club-ում, որը կանադական Դոուսոն քաղաքում է, մատուցում են խմիչք՝ մարդու ամպուտացված վերջույթով։ Այստեղ բարի են, հատուկ խմիչք չեն պարտադրում, դուք ինքներդ եք ընտրում խմիչքը ու, ասենք, կանաչ ձիթապտղի հատիկի փոխարեն ավելացնում են ոտքի կտրած մատ, մարինացված։
Գաղափարի հեղինակը Լուի Լիկենն է։ 1920 թվականին ռոմի մեծ չափաբաժին էր տանում Ալյասկա։ Ճանապարհորդության ընթացքում ցրտահարեց ոտքի մատը, որը ստիպված էին ամպուտացնել։ Մատը դրեցին շշի մեջ ու դրեցին նավի մի անկյունում։ Հիսուն տարի անց նավի կապիտան Դիք Սթիվենսոնը գտնում է այդ շիշն ու զավեշտի համար առաջարկում շամպայն խմել՝ բաժակի մեջ գցելով այդ մատը։ Երևի այս զբաղմունքը նրանց շատ դուր եկավ, որովհետև հետո այս «գործողությանը» մի ամբողջ բար նվիրվեց։ Եվ հիմա, աշխարհի տարբեր անկյուններից մարդիկ նվիրաբերում են իրենց կտրված վերջույթները։
Չիչա
Չխառնե՛լ հարևան երկրի սիրելի Ճաճայի հետ, որին հաճախ «Չաչա» էլ ենք ասում՝ ձեր իսկ բարօրության համար ենք ասում։ Եթե Ճաճան Չիչայի նման պատրաստվեր՝ դժվար թե խմեիք։ Բայց ամենի մասին՝ հերթով։
Չիչան գարեջրի տեսակ է, որը տարածված է Էկվադորում, Պերուում, Չիլիում։ Այն պատրաստում են հիմնականում եգիպտացորենից, այլ երկրներում նաև խնձորից, բրնձից և այլն։
Յուրօրինակությունը նրանում է, որ ավանդական չիչա պատրաստելու համար տեղացի կանայք նախ ծամում են այդ եգիպտացորենը, ու հետ թքում հատուկ ափսեների մեջ։ Հետո, արդեն ծամած եգիպտացորենի վրա ավելացնում են ջուր, թրմում։ Ասում են՝ թքում արտադրված որոշ ֆերմենտներ օգնում են, որպեսզի այս եգիպտացորենով հեղուկն իսկական գարեջուր դառնա։
Նման կերպ գարեջուրը դեռ պատրաստում են, բայց քիչ տեղանքներում։ Օտարերկրացիների համար Չիչան պատրաստում են եգիպտացորենի ալյուրից։
Որպես վերջաբան էլ ասենք, որ․․․Էլ ի՞նչ ասենք։ Ասելու բան մնա՞ց, որ ասենք։ Երևի ասենք՝ մեր կլասիկ թթի արաղի ցա՛վը տանենք։
